این کتاب کوششی است برای آموزش مقدمات و عملیات سبک شناسی؛ یعنی شیوه ای از برخورد با متن که از فهم معنای ظاهری فراتر می رود و با جاگذاری متن در سنت ادبی یا فکری مشخص، به بیان ویژگی های اصلی آن می پردازد. هدف اصلی این کتاب، آموزش و عرضۀ چارچوبی کاربردی و مبتنی بر طراحی آموزشی در سبک شناسی است.
مؤلف، ضمن عملیاتی کردن چارچوب های متداول سبک شناسی (مانند قلمروهای سه گانه، الگوی انتخاب و نقش گرایی)، به کار بستن مفاهیم و نظریات آن برای تحلیل و بررسی متن را مدنظر قرار داده و مزایا و و محدودیت های هر یک را یادآور شده است.
مزیت این کتاب، تمرکز بر عملیات سبک شناسی و سنت ادبی شعر فارسی است به گونه ای که مخاطب تصویری، سبک شناسانه از تاریخ ادبیات فارسی در ذهن داشته باشد و آن را دستمایۀ تحلیل سبکی قرار دهد.