کتاب درک هنر ایچیموکو کینکوهیو نوشته  کی(kei) و ترجمه اسماعیل نوروزی را انتشارات چالش در 197 صفحه به چاپ رسانده است.

گذری از کتاب درک هنر ایچیموکو کینکوهیو

ایچیموکو کینکو هیو یک نوع روش تحلیل تکنیکال در بازار سرمایه است که در اوایل دوران شووا (دهه ۱۹۳۰) توسط ایچیموکو سانجین (گویچی هوسودا) ابداع شد. گویچی هوسودا در آن زمان مدیر بخش امور بازرگانی روزنامه میاکو بود، که این روزنامه در حال حاضر با نام روزنامه توکیو فعالیت می‌کند. گویچی یک تحلیل‌گر خبره و با استعداد بازار سهام بود و از طرفی دیگر به عنوان خبرنگار نیز در این روزنامه فعالیت می‌کرد. در آن زمان، روزنامه میاکو در مقایسه با روزنامه نیکی تمرکز بیشتری بر تحلیل بازار داشت و ستون تحلیل بازار آن نیز مورد اعتماد بسیاری از سرمایه‌گذاران برای اطلاع از آینده قیمت‌ و سهام‌ها در بازار بود. با این حال، هوسودا فقط یک تحلیلگر صرف در بازار نبود. وی از سن ۱۲ سالگی تحلیل و معامله‌گری در بازار را آغاز کرده و در اصل یک معامله‌گر واقعی بود که تمام طول عمرش به دنبال تحلیل بازار بود.

ایچیموکو سانجین یک مؤسسه تحقیقاتی خصوصی راه اندازی کرد و خود را وقف مطالعه و تحقیق در قلب بازار کرد. بعدها اولین ستون وی در روزنامه میاکو در سال ۱۹۳۵ با نام «شینتو تنکان‌سِن» منتشر شد، اما نقاشی‌ها و محاسبات آن توسط هوسودا از دید عموم مخفی نگه داشته شد.

به سرعت، بسیاری از معامله‌گران از گویچی هوسودا درخواست کردند تا هنر درک ایچیموکو کینکو هیو و روش‌های تجزیه و تحلیل با ایچیموکو را آشکار کند تا آن‌ها نیز با این روش تحلیلی آشنا شوند. با این وجود، سال‌ها بعد و در سال ۱۹۵۰ وی روش تحلیل خود با استفاده از ایچیموکو کینکو هیو را تنها به سه نفر و آن‌ هم با یک قرار داد محرمانه ۱۰ ساله آموزش داد. یکی از آن افراد رئیس یک شرکت اوراق بهادار بزرگ در ژاپن بود (دو نفر دیگر ناشناخته هستند).

نزدیک به ۲۰ سال بعد در سال ۱۹۶۹، هفت جلد ایچیموکو کینکو هیو به صورت رسمی یکی پس از دیگری منتشر شد و دانش ایچیموکو به تدریج در معرض دید عموم قرار گرفت و باعث رونق بزرگ ایچیموکو شد. پس از چندین دهه آزمایش، سرانجام ایچیموکو کینکو هیو به دنیا آمد. از مجموع هفت جلدی ایچیموکو، تنها چهار جلد از این مجموعه در دسترس عموم قرار دارد و سه جلد دیگر در کتابخانه ملی توکیو نگه‌داری می‌شود که صرفاً در دسترس عموم برای مطالعه است (چهار جلد شامل؛ ایچیموکو کینکو هیو، ایچیموکو کینکو هیو جامع، ایچیموکو کینکو هیو هفتگی و مای بِست کیفو).

ایچیموکو کینکو هیو در اصل در سال ۱۹۳۵ اختراع شد و در آن زمان هنوز روش‌های تحلیل تکنیکال اندکی در جهان وجود داشت که مناسب باشد. به عنوان مثال، استوکاستیک در دهه ۱۹۵۰ منتشر شد، گرانویل نیز روش میانگین متحرک را در سال ۱۹۶۰ تألیف کرده بود. بقیه ابزارهای تکنیکال نیز عمدتاً مربوط به دهه ۷۰ و ۸۰ هستند.

بنابراین، پیشرفت ژاپن در توسعه چنین اندیکاتورهای فوق‌العاده‌ای برای تحلیل تکنیکال بسیار عمیق بوده است. به عنوان مثال، کندل‌استیک‌ها در دوره اَدو (اواسط دهه ۱۷۰۰) توسعه یافتند. در حال حاضر، این اندیکاتورها در بین معامله‌گران سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته و مورد پسند واقع شده‌اند. ایچیموکو کینکو هیو یک روش تحلیل تکنیکال است که در یک بازه زمانی طولانی مورد آزمون قرار گرفته و کارایی خود را در هر بازاری ثابت کرده است.

فهرست کتاب درک هنر ایچیموکو کینکوهیو :

فصل ۱:  تاریخچه و معرفی اجزای ایچیموکو کینکو هیو

فصل ۲: تسلط بر محاسبه ۵ جزء ایچیموکو و مفهوم خط Han-ne یا میانی

فصل ۳: سیگنال سه کراس طلایی و سه کراس مرگ

فصل ۴: تسلط بر خطوط Han-ne یا میانی

فصل ۵: تسلط بر تنکان‌سِن

فصل ۶: تسلط بر کیجنسن

فصل ۷: سیگنال‌های کراس طلایی و کراس مرگ در کینکو هیو

فصل ۸: کراس طلایی و کراس مرگ کینکو هیو در بازار رِنج

فصل ۹: ماهیت کراس طلایی و کراس مرگ کینکو هیو

فصل ۱۰: تسلط بر سنکو اسپن بی و مفهوم انتقال به جلو

فصل ۱۱: تسلط بر سنکو اسپن آ

فصل ۱۲: ذاتِ کومو

فصل ۱۳: ذات پیچش کومو

فصل۱۴: درک ذات چیکو اسپن

فصل ۱۵: پیشبینی بازار توسط چیکو اسپن و استفاده نهایی از ایچیموکوکینکو هیو

فصل ۱۶: چکیده سه تئوری اصلی در ایچیموکو: تئوری موج، تئوری قیمت، تئوری زمان